مسکه بدست آمده از دوغ ترش صلح | عبدالروف لیوال

بعد از شش دور مذاکرات بین امارت طالبان ونماینده ی باصلاحیت امریکا در قطر روی موارد ذیل توافق صورت گرفت:

الف: طالبان این را می پذیرند که منبعد برضد امریکا، غرب وسایر کشورها حمله انجام نمیدهند، ولی در داخل افغانستان حمله برضد مکاتب، مساجد، مردم ملکی و موسسات عام المنفعه حق مسلم آنهاست.

ب: زمانیکه ضرب الاجل خروج نیروهای امریکایی تعیین شد، همان وقت در مورد آتش بس زمزمه خواهد شد.

ج: نیروهای امریکایی مردم افغانستان را مانند ګذشته وج حال، از طریق (درون) بمباردمان نموده میتوانند واګر در نتیجه آن سهواً کدام طالب به قتل میرسد، عواقب آن بدوش امریکا خواهد بود.

د: طالبان کرام، حق دارند با هر کافر لعین به مفاهمه ومذاکره بپردازند، ولی چنین مذاکره را با مسلمان بالاخص باافغان (تا که خر سیاه هنګ نزند) انجام نمیدهند.

ه : یونیفورم عسکری که در اردوی ۲۰۰کشور جهان پوشیده میشود، حرام قطعی بوده، اردوی افغانستان آنرا پوشیده نمیتواند و هم 4 اصولنامه عسکری سابقه سند کفری و مربوط به نظام شاهی است و با تسلیحات، همه ی آنها باید ازبین برود.

و :  طالبان میتوانند در صورت نشان دادن چراغ سبز به خواهشات خلیلزاد، هر مقدار دالری که خواسته باشند، جهت معشیت خود از لوژستیک امریکایی در دوحه الی سال2024اخذ نمایند، که حلال مطلق است.

ز: طالبان تلاش های مخالفین غنی را ستایش نموده، اګر حامدکرزی و یارانش این نظام رامفلوج بسازد، برای آنها عفو عمومی جاری و دارایی های شان که از طریق فساد بدست آورده اند، مصوون میباشد.

ح :  مرگ اخوانی های چون محمد مرسی ما را برضد دیکتاتورها کدام انگیزه تحریکی نمیدهد، زیرا حکومت مصر فعلاٌ از جمله ی اقمار روسیه است، که ما نمیخواهم به اینطور مناسبات خود را باایشان مکدر بسازیم.